Nasza misja
Osadzeni w Kościele katolickim, chcemy czerpać z jego bogactwa a także mu służyć. Doświadczając dobroci Boga, pragniemy jak najlepiej odpowiadać na Jego miłość.
Wspólnota, którą tworzymy opiera się na czterech filarach.
SYNOSTWO
Jesteśmy Domownikami Boga, należymy do Jego rodziny. Bóg Ojciec nazywa nas swoimi dziećmi. Chcemy odkrywać tożsamość, jaką chrześcijanie mają w Ojcu. Pragniemy ogłaszać Boże Synostwo, kroczyć w autorytecie Taty, pielęgnować w sobie postawę dziecka. Przez uwielbienie Jego Boskiego Majestatu chcemy oddawać Ojcu chwałę, rozwijać w sobie wdzięczność za to, co czyni.
UCZNIOSTWO
Jezus jest naszym Nauczycielem i Mistrzem. Pragniemy coraz bardziej Go poznawać, budować z Nim relację i upodabniać się do Niego. Jako uczniowie Jezusa, chcemy kroczyć Jego śladami. Pragniemy zgłębiać Jego Słowo, przemieniać nasze myślenie i uczyć się od Niego miłości. Wpatrzeni w Jego Święte Oblicze i na Jego wzór chcemy coraz lepiej służyć całemu Kościołowi.
BRATERSTWO
Wierzymy, że wszyscy jesteśmy napełnieni darami i charyzmatami Ducha Świętego. We wzajemnym obdarowaniu chcemy zachwycać się braćmi i siostrami, budować komunię między sobą i całym Ciałem Chrystusa. Chcemy wołać o jedność i tę jedność budować.
APOSTOLSTWO
Jako część Kościoła pragniemy brać udział w misyjnym nakazie Jezusa i szerzyć Jego Królestwo wszędzie gdzie nas pośle. Na wzór Maryi chcemy służyć innym modlitwą i wstawiać się do Boga we wszystkich sprawach Kościoła.
Potwierdzenie naszej misji odnajdujemy w Katechizmie Kościoła Katolickiego:
“Bóg, w samym sobie nieskończenie doskonały i szczęśliwy, zamysłem czystej dobroci, w sposób całkowicie wolny, stworzył człowieka, by uczynić go uczestnikiem swego szczęśliwego życia. Dlatego w każdym czasie i w każdym miejscu jest On bliski człowiekowi. Bóg wzywa człowieka i pomaga mu szukać, poznawać i miłować siebie ze wszystkich sił. Wszystkich ludzi rozproszonych przez grzech zwołuje, by zjednoczyć ich w swojej rodzinie – w Kościele. Aby to zrealizować, posłał swego Syna jako Odkupiciela i Zbawiciela, gdy nadeszła pełnia czasów. W Nim i przez Niego Bóg powołuje ludzi, by w Duchu Świętym stali się Jego przybranymi dziećmi, a przez to dziedzicami Jego szczęśliwego życia.
Aby to Boże wezwanie zabrzmiało w całym świecie, Chrystus posłał Apostołów, których wybrał, dając im nakaz głoszenia Ewangelii: „Idźcie… i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 19-20). Mocą tego posłania Apostołowie „poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły” (Mk 16, 20).
Ci, którzy z pomocą Bożą przyjęli wezwanie Chrystusa i odpowiedzieli na nie dobrowolnie, sami z kolei zostali przynaglani miłością Chrystusa do głoszenia Dobrej Nowiny na całej ziemi. Skarb otrzymany od Apostołów został wiernie zachowany przez ich następców. Wszyscy wierzący w Chrystusa są powołani do przekazywania go z pokolenia na pokolenie, głosząc wiarę, przeżywając ją we wspólnocie braterskiej oraz celebrując ją w liturgii i w modlitwie.”
(KKK 1-3)